\okrywa śnieżna снежный покров;
● \okrywa nasienna (owocowa) семенная оболочка;
\okrywa kwiatowa околоцветник
okrywa śnieżna — сне́жный покро́в+ osłona, pokrywa
* * *
ж
покро́в m
- okrywa owocowa
- okrywa kwiatowa
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
okrywa — ż IV, CMs. okrywawie; lm D. okrywayw 1. «to, co okrywa coś; pokrywa zewnętrzna, osłona» Okrywa śnieżna, lodowa. Okrywa roślinna. ∆ bot. Okrywa nasienna, owocowa «rodzaj osłony otaczającej i chroniącej owoc lub nasienie» ∆ włók. Okrywa włókienna… … Słownik języka polskiego
łuska — ż III, CMs. łuskasce; lm D. łuskasek 1. «cienka płytka kostna lub rogowa albo szeregi zachodzących na siebie płytek pokrywające powierzchnię (lub część powierzchni) ciała różnych zwierząt, spełniające rolę ochronną» Srebrna, złota, połyskliwa… … Słownik języka polskiego
dywan — m IV, D. u, Ms. dywannie; lm M. y 1. «gruba tkanina dekoracyjna o kompozycji ornamentalnej lub gładka, zrobiona z wełny albo z włókien chemicznych, przeznaczona do przykrycia podłóg, zdobienia ścian itp.» Dywan strzyżony, puszysty. Dywany perskie … Słownik języka polskiego
kutner — m IV, D. a a. u, Ms. kutnererze, blm 1. bot. «gęsty meszek pokrywający powierzchnię łodygi, liści lub owoców niektórych roślin» 2. włók. «włochata, miękka okrywa włókienna tkaniny, uzyskiwana przez drapanie jej warstwy powierzchniowej» ‹niem. z… … Słownik języka polskiego
nakrycie — n I 1. rzecz. od nakryć. 2. lm D. nakrycieyć «rzecz, która nakrywa coś, okrywa, osłania» Nakrycie na łóżko, na tapczan, na ławę. ∆ Nakrycie domu, budynku «dach» ∆ Nakrycie głowy «czapka, kapelusz, chustka, beret itp.» 3. lm D. nakrycieyć «zastawa … Słownik języka polskiego
omomiłek — m III, DB. omomiłekłka, N. omomiłekłkiem; lm M. omomiłekłki 1. zool. «Cantharis rustica, chrząszcz z rodziny o tej samej nazwie, odznaczający się elastyczną, miękką okrywą ciała, skórzastymi pokrywami i mocnymi szczękami» 2. zool. omomiłki… … Słownik języka polskiego
orzech — m III, D. a; lm M. y 1. «owoc suchy o zdrewniałej owocni (łupinie owocowej), pękający w czasie kiełkowania zawartego w nim nasienia» Orzechy laskowe, włoskie. Orzech pusty, robaczywy, zdrowy. Łupać, tłuc, gryźć orzechy. Fala rzucała łódką jak… … Słownik języka polskiego
pancerz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «część dawnej zbroi rycerskiej osłaniająca piersi i plecy, składająca się z dwóch blach umocowanych rzemykami; także: koszulka druciana lub kaftan skórzany naszywany kółkami lub blaszkami» Pancerz stalowy. Pancerz… … Słownik języka polskiego
pastwisko — n II, N. pastwiskokiem; lm D. pastwiskoisk «teren porośnięty zwartą okrywą roślinną, głównie trawą, na którym pasą się zwierzęta gospodarskie» Bujne, zielone pastwiska. Wypędzić bydło na pastwisko. Przypędzić krowy z pastwiska … Słownik języka polskiego
pienić się — ndk VIa, pienić sięnię się, pienić sięnisz się, pień się, pienić siępienił się «wytwarzać pianę, być, stawać się pienistym, pokrywać się pianą; burzyć się, musować» Pieniące się środki do prania. Kufel pieniącego się piwa. Morze się pieni. ∆ Koń… … Słownik języka polskiego
plusz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «puszysta tkanina z okrywą włókienną powstałą przez miejscowe przecięcie niektórych nitek osnowy lub wątku i częściowe rozwłóknienie utworzonych końców» Fotel obity pluszem. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
